Konzertreview © Nieuwsblad.be Oktober 2009

von Stijn Geldorf

Fotos: Mike Rosseel

 Legendarische Masters of Reality

doen Concertzaal Vooruit vollopen

10. Oktober 2009 @ Vooruit, Gent

GENT - Zondag rustdag? Niet voor de mensen die ’s avonds naar de Vooruit gekomen zijn. De Amerikaanse peetvaders van de woestijnrock, Masters of Reality, speelden er een twee uur durend concert waar de fans duimen en vingers van aflikten. En kijk daar, voor en na het concert draaiden David en Stephen Dewaele (Soulwax) plaatjes onder de naam ‘Janssen en Janssen DJ’s’. Een verslag en foto’s van Mike Rosseel van deze goedgevulde concertavond leest u uiteraard onder ‘Lees meer’.

Drums are for Parades is een Gents drietal from hell dat invloeden haalt uit heavy metal, harcore punk en noiserock, en dat is er duidelijk aan te horen. Lawijtmakers eerste klas die de Concertzaal al een eerste keer deze avond deden daveren. In augustus 2007 nam de groep een eerste demo op met Niek Meul van Das Pop, maar de opnames werden stilgelegd omdat de politie kwam binnenvallen. Ze waren opgebeld door ongeruste buurtbewoners die dachten dat hun huis aan het instorten was. Verdict: 110 decibel. Maar de EP ‘Artificial Sacrificial Darkness in The Temple of the Damned’ is er toch gekomen en dat zal de mensheid geweten hebben: rock van het vuilste soort.

Frontman/zanger/gitarist Wim Reygaert lijkt gewoon gemaakt voor dit soort werk: een curieus maar sympathiek figuur die men verwacht aan te treffen in duistere krochten waar een sterke zwavelgeur hangt en waar elke avond de geesten der smerige rock’n roll aanroepen worden. Voeg daar nog eens een waar beest van een drummer bij en een tweede gitarist – een bassist hebben deze jongens niet nodig om de Apocalyps te bewerkstelligen – en je krijgt een concert dat 1. verschroeiend was 2. klonk als een onontwarbaar kluwen van vrijblijvend muziekgeweld, zonder dat er songstructuren te horen waren en 3. ons deed verlangen naar Masters of Reality.

Tussen de twee optredens door werden kopjes en fototoestellen gewend naar het balkon achteraan in de Concertzaal, want daar stonden Janssen en Janssen DJ’s fijne plaatjes te draaien. Wie? Janssen en Janssen DJ’s zijn David en Stephen Dewaele (uit Gent en wereldbekend als Soulwax en 2 Many DJs) in hun rockdj-gedaante.

Masters of Reality is een legendarische rockgroep onder leiding van Chris Goss die er persoonlijk voor verantwoordelijk is dat groepen als Kyuss en later Queens of the Stone Age bestaan en dat andere groepjes die grossieren in woestijnrock (of stonerrock) als paddestoelen uit de grond schoten. Voor deze man was de bijna uitverkochte Concertzaal gekomen. Ruim twintig jaar na het uitkomen van de eerste, geweldige plaat heeft Masters of Reality nog steeds een heel trouw en rabiaat fanpubliek. Dat publiek zag Chris Goss als hun goeroe opkomen in een malle tabbaard en dito potske en weg waren we.

Begin jaren ’90 maakten Masters of Reality  muziek die een grote invloed zou hebben op de jaren die zouden komen en die muziek klinkt anno 2009 op een podium nog steeds verre van verouderd. Elementaire, bluesy gitaarriffs zonder al te veel poespas gaan hand in hand met donkere teksten en pompend drumwerk. Chris Goss lijkt ons een rustige mens (die duidelijk hoger en hoger zweefde naarmate het concert vorderde) die zijn rol als rockgoeroe serieus neemt, maar wel met een dikke vette knipoog. Bekende, door het publiek hevig meegedanste nummers werden afgewisseld met lappen onbekender werk, zodat de vaart van het concert er niet altijd in bleef.

Er valt ook iets te zeggen over de akoestiek en de geluidmix van de Concertzaal van de Vooruit. Het stond luid, jawel, de instrumenten waren niet goed uitgebalanceerd en even stond ondergetekende op het punt buiten wat adem te happen, maar alles hangt natuurlijk af van de plek waar je staat. Op het balkon klonk het al heel wat genietbaarder.

Het concert duurde een goeie twee uur, had zo z’n ups en downs, maar voor veel mensen zal deze avond nog lang in het geheugen blijven hangen. Het laatste halfuur was bijvoorbeeld geweldig: nog eens alles uit de kast halen, improviseren, jammen en de mensen met een voldaan gevoel naar huis sturen, om 2 uur ’s nachts. Een ervaring, die Masters of Reality. Of om het met de woorden van fotograaf Mike Rosseel te zeggen: gitaarmasturbatie van de bovenste plank!